Τετάρτη 28 Σεπτεμβρίου 2011

Crisis times special - το μαθημα πανω απ ολα

Απ’ ότι έχετε καταλάβει φέτος είναι μια ξεχωριστή χρονιά για όλα τα ελληνόπουλα που τυχαίνει να είναι μαθητές. Αυτό γιατί φέτος η Αννούλα μας και ο Γιωργάκης αποφάσισαν να πρωτοτυπήσουν και να μας εκπλήξουν για μια ακόμη φορά! Και φυσικά όπως είναι ευνόητο, αναφέρομαι στην «εντελώς τυχαία» καθυστέρηση της παράδoσης των σχολικών βιβλίων, διότι εντελώς τυχαια δεν έχουν τυπωθεί την ώρα που η Ελλάδα βρίσκεται σε κριση..
        Έτσι λοιπόν, καταντήσαμε κι εμείς να βγαλουμε τη μιση χρονιά με χαλασμενα cd και φωτοτυπίες. ΜΗ ΜΑΣΑΤΕ ΠΑΙΔΙΑ, ΔΕΝ ΜΑΣ ΛΕΙΠΟΥΝ ΧΡΗΜΑΤΑ, ΑΠΛΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΗ ΔΙΑΦΟΡΑ ΚΑΙ ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΖΟΜΑΣΤΕ !!! χαχαχα...Έτσι το λέμε τώρα..! Ούτε το άγχος πως θα σηκώσουμε τα βιβλία έχουμε, ούτε το φόβο μήπως τα χάσουμε, θα είναι ΑLL INCLUSIVE! Σε λίγο ο έλεγχος θα μας έρχεται σε e-mail !!
      Τεσπα στο θέμα μας...σα να μην έφτανε η κρίση λοιπόν, θα μείνουμε και αμόρφωτοι! Έλα που το Γιωργάκι όμως δε σκέφτηκε μήπως κάποια παιδιά δε διαθέτουν υπολογιστή ή συνδεση στο διαδίκτιο, ή που δε μπορουν να συγκεντρωθουν στον υπολογιστή..Δηλαδή πιο πολυ θα κοστισει ένα βιβλίο των 2 ευρώ από τις 100 και πάνω φωτοτυπίες που θα χρειαστούν για να το αναπληρώσουν? wtf?

    Επίσης, όπως ήταν επόμενο, οι μαθητες - εμεις- εχουμε ξεσηκωθει. Ολοι θέλουμε να διορθώσουμε τα πραγματα, αλλά το κάνουμε με λάθος τρόπο, γιατί οι καταλήψεις μόνο κακό προξενούν. Δε φτανει που δεν εχουμε βιβλία, δεν έχουμε λεφτα, δεν δεν δεν... δε θα έχουμε και μάθημα τουλαχιστον? Αυτό πάει πολύ! Το ποτήρι ξεχειλίζει.. Γι΄αυτό παιδιά, αγωνιστείτε κατα της κατάληψης, μην πέφτετε θυματα όσων σας θέλουν αμόρφωτους, γιατί εκεί έξω αυτό θέλουν! Φτωχούς και αμόρφωτους σαν τ΄αφρικανάκια, για να μας εκμεταλλεύονται όπως αυτοί θέλουν. Μη συμβάλλετε στο βούλιαγμα της Ελλάδας, προσπαθήστε για το αντίθετο!
        Και πως θα γίνει αυτο? Με πορείες εκτος μαθήματος, με γραπτα αιτηματα ή και στην τηλεόραση...
Τρόποι υπάρχουν, θέληση δεν υπάρχει, και χωρις αυτήν δεν κάνουμε τίποτα. Γι΄αυτό καλά θα κανουμε όλοι να κινητοποιηθούμε λίγο, διαφορετικά...διαφορετικα...πάρτε καράβι να φυγετε!!!


Τρίτη 27 Σεπτεμβρίου 2011

Νιωσε το ρυθμο - Πυξ Λαξ

      Και αυτό ηταν. Δευτέρα μεσημέρι μετά το σχολείο, λούτσα απ΄ τον ιδρώτα του τρεχάματος, τσίμα-τσίμα πρόλαβα ανοιχτό το βιβλιοπωλείο. Μπαίνω μέσα. Κατευθύνομαι προς το ταμείο και αντικρίζω την υπάλληλο
- Για τη συναυλία ήρθατε?
- Μα φυσικά.
  Ανάσα για να ηρεμήσω. Τικ τοκ τικ τοκ....ασταματητος ο χτύπος ξανά και ξανά.
- Για αρένα παρακαλώ.
  Και ΝΑΙ !!! ΝΑΙ ΝΑΙ ΝΑΙ ! Επιτέλους έγινε ΔΙΚΟ ΜΟΥ! Επιτέλους ! Ενα απ΄τα τελευταια εισητήρια της συναυλίας τώρα πια μου ανήκει! Σε λιγότερο από 10 ώρες θα βρίσκομαι σ΄αυτή τη μαγευτικά συναυλία χορεύοντας το ρυθμό της μουσικης...


[21:56] Εφτασε η μεγάλη στιγμή. Βγαίνω απ΄ το αυτοκίνητο και κατευθύνομαι προς το στάδιο. Ο ήχος στο φουλ, ξεσηκώνει ακόμη κι όσους βρίσκονται ακόμη στην είσοδο. Τελευταίος έλεγχος για εισιτήριο, και ΝΑΙ βρίσκομαι στην αρένα. Η συναυλία εχει μόλις αρχίσει ( εδω και κανα 20λεπτο), και το αγαπημένο συγκρότημα βρίσκεται στην πίστα, στη μέση ενός πολύ όμορφου τραγουδιού, "χρυσόψαρα", ενω το σταδιο εχεί πλυμμυρισει απο μικρους και μεγαλους θαυμαστες της καλης μουσικης. Ολοι συγκεντρωμενοι εκει, στην ηχω της μουσικης. Προχωρω μες το πληθος, και τελικά βρίσκω ενα μερος ωστε να φαινονται στη σκηνη. Αφήνομαι. Τώρα πια δεν είμαι στη γη, ταξιδεύω. Όχι μόνο εγώ,  ολοκληρο το κοινό ταξιδευει. Ταξιδεύουμε όλοι μαζι στο ίδιο καράβι, τη μαγεία της μουσικής. Οδηγός ο Πλιατσικας, μας ταξιδευει με τα τραγουδια τους. Τα περισσότερα μου ήταν άγνωστα, αλλά το καθ΄ ένα έχει μια ξεχωριστή αύρα, σε γαληνεύει. Ανόητεσ αγάπες, ανόητα φιλιά, λόγια λόγια λόγια, λόγια ψεύτικα . Ενα πραγματικα υπεροχο τραγουδι που μαγεψε το κοινο. Ακολούθησαν πολλά τραγουδια ακομα. At last, το αποκορύφωμα, αν θα μπορουσα τον κοσμο να αλλαζα, θα ξαναεβαφα γαλαζια τη θαλασσα.. ολοι αγκαλιασμενοι τραγουδουν. Τα μάτια καρφωμένα στην πίστα, οι αναπτηρες χορεύουν ρυθμικα, το πλήθος αποθεωνει το θεϊκό αυτο συγκρότημα. Παρασύρεται σ΄αυτό το ατελείωτο ταξίδι..


[12:06] Και οι συναυλία σιγά-σιγά φτάνει στο τέλος της..Αλλοι ζητωκραυγαζουν, ενω στο βάθος ακούς πολλους να φωναζουν "κι άλλο κι αλλο" .Δειλα δειλα αποχωρουμε χορευοντας το ξεσηκωτικό ΜΑ ΔΕ ΘΑ ΔΑΚΡΥΣΩ ΠΙΑ ΓΙΑ ΣΕΝΑΑΑ ..
  




Τέλος. Η πρωτη μου συναυλία έφτασε στο τέλος της. Εφχαριστουμε που υπαρχετε! ΠΥΞ ΛΑΞ <3


καλημέρα,


moonlight traveller
 
 *every single night, I'll be sitting high in the sky, taking care of you. You'll never be alone as long as I live.  E *

Δευτέρα 5 Σεπτεμβρίου 2011

και ΠΟΤΕ μη σταματησεις να πιστεύεις στα όνειρά σου

Μ’ακούς; Ποτέ, ΠΟΤΕ, ΠΟΤΕ ΜΑ ΠΟΤΕ !!!



Και ξέρεις γιατί; γιατί χάρη σ’αυτά είσαι αυτό που είσαι. Είναι μοναδικά, γι’ αυτό είσαι κι εσύ μοναδικός! Χάρη σ’αυτά παλεύεις για οτιδήποτε, και χάρη σ’αυτά ΓΙΝΕΣΑΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΣ! Κάθε φορά που κάποιο απ’αυτά πραγματοποιείται, νιώθεις όλο και πιο χαρούμενος, ένα βήμα πιο κοντά στη ευτυχία. Πετάς στα σύννεφα, χοροπηδάς πάνω τους ξανά και ξανά, σαν τραμπολίνο ένα πραμα…
    Και κάτι άλλο, όπως είπα και πριν, να τα ακολουθείς, ΝΑ ΤΑ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ με όλη σου τη δύναμη και την ψυχή, και τότε να ξέρεις, ΘΑ ΒΓΟΥΝ ΑΛΗΘΙΝΑ! Μη σε νοιάζει τι θα πουν οι άλλοι, ΔΙΚΑ ΣΟΥ ειναι τα όνειρα και τα κάνεις για τον εαυτό σου, όχι για εκείνους! Μη διστάζεις, χάνεις χρόνο. Τόλμησέ το επιτέλους! Η σταχτοπούτα τώρα κάθεται και κυβερνάει δίπλα στο θρόνο του πρίγκιπα, και ξέρεις γιατί; Γιατί ΤΟΛΜΗΣΕ! Αυτό ήταν το όνειρό της και έγινε πραγματικότητα! Γιατί προσπάθησε, πήγε στο χορό και τον βρήκε και τότε ολοι έκλεισαν τα στόματά τους. Δεν έγινε όμως απ΄ τη μια μέρα στην άλλη, ούτε περίμενε να έρθει ξαφνικά ο πρίγκιπας πάνω στο άσπρο άλογο να τη σώσει! εκείνη η ίδια τον έψαξε, και φυσικά τα κατάφερε!
   Γι’αυτό, να είσαι και λίγο ρεαλιστής, ρε φίλε ! Δεν είναι όνειρο να λες θα γίνω πλούσιος και να μην κάνεις τίποτα ! Τι περιμένεις πια; Το λαχείο μήπως; Ακόμα κι αυτό, το κερδίζουν όσοι το αξίζουν !Έλεος !

     Λοιπόν τι έλεγα….
Α, ναι ! λέγαμε για το όνειρο και τη δύναμή του, η οποία παρεπιπτώντως είναι ξεχωριστη, μοναδική όπως άλλωστε κάθε συναισθήματος! Μόνο εκείνο σου κρατάει συντροφιά τις μοναχικές νύχτες, όταν κοιμάσαι σε ταξιδεύει στην ονειροχώρα του, τη χώρα του ποτέ, όπου όλα ειναι δυνατά, αρκεί να τα θέλεις με όλο σου το είναι. Γίνεσαι πάλι μικρό παιδί που πιστεύει στη δύναμή του και δεν απογοητεύται με την πρώτη αναποδιά. Σιγά το πράμα.Και τι μ’αυτό ; Life is going on, ξυπνα ! πάμε γι άλλα φίλε! Και τελικά ξυπνάς και λες «Κάπως έτσι έπρεπε να είναι ο κόσμος. Σαν την ονειροχώρα μου».


ΚΙ ΕΓΩ ΣΟΥ ΑΠΑΝΤΩ « ΜΑ ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ , ΚΙ ΑΜΑ ΔΕ ΜΕ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ, ΤΟΥΑΧΙΣΤΟΝ ΦΑΝΤΑΣΟΥ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΤΣΙ. ΚΑΙ ΘΑ ΔΕΙΣ, ΟΤΙ ΤΕΛΙΚΑ ΑΝ ΨΑΞΕΙΣ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΘΑ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙΣ ΚΑΙ ΜΟΝΟΣ ΣΟΥ.»

αυτααα…

Καληνύχτα και όνειρα γλυκά,

moonlight traveller

Ποτέ μη σταματάς να ελπίζεις

hope :)
η ελπιδα, όσο δύσκολα κι αν ειναι τα πραγματα δε 9α σ’ εγκαταλειψει ποτέ, γιατι πεθαινει παντα τελευταια…
Ισως το μονο που εχει απομεινει πια…
αλλά ακόμα κι ετσι, η ελπίδα είναι τόσο δυνατη, που μπορει να 9εραπεύσει κάθε είδους πληγή, κάθε πόνο και και δυστυχία…
Μπορεί να σε κάνει τόσο δυνατό όσο και η ίδια, και περισσότερο
Το θέμα είναι ότι πολλές φορές, η ελπίδα είναι κρυμμένη, τόσο καλά, που ίσως φανεί δύσκολο να τη βρείς, γιατί εσύ ο ίδιος την έχεις κρύψει καλά μέσα σου, ή μάλλον κρύβεται απο φόβο, μήπως την καταστρέψεις απ’ την οργή σου..
ΣΕ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΙ !! ακόμα κι έτσι…
Όταν όμως είναι το τελευταίο πράγμα που έχεις, την ψάχνεις,και δεν τη βρισκεις! Εχεις ξεχάσει που την έκρυψες! Προσπάθησε ! Σκέψου ! Το μόνο που χρειάζεται είναι να την ακούσεις,να την αισθαν9εις. Και τότε θα έρθει μόνη της να σε βρεί, δυνατή κι έτοιμη να σε βοηθήσει! Βρίσκεται βαθιά μέσα σου,είναι κομμάτι της ψυχης σου  και δε χρειάζεται να την ψάξεις, μόνο να  πιστέψεις! ΝΑ ΠΙΣΤΕΨΕΙΣ ΠΩΣ ΑΚΟΜΑ ΚΙ ΑΝ ΔΕΝ ΤΗΝ ΒΛΕΠΕΙΣ, ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙ, ΜΑΖΙ ΣΟΥ , ΚΑΙ ΠΩΣ ΕΧΕΙ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ να τα διορθώσει όλα και να τα κάνει καλύτερα.Και τότε θα είσαι ευτυχισμένος.Κι εκείνη θα μεγαώνει, θα δυναμώνει.  Κάποιες φορές βέβαια, μπορει να κάνει και λαθη, δηλαδη να παλέψεις για κάτι που δε φάνηκε άξιο του αγώνα σου, αλλα και πάλι ΠΡΕΠΕΙ να είσαι ευτυχεις!
ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΣ ΠΟΥ ΠΑΛΕΨΕΣ ΓΙΑ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΣΟΥ
ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΣ ΠΟΥ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕΣ
ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΣ ΠΟΥ ΑΝΤΕΞΕΣ
…ΚΑΙ ΠΕΡΗΦΑΝΟΣ ΠΟΥ ΑΚΟΜΑ ΚΙ ΑΝ ΕΧΑΣΕΣ, ΕΓΙΝΕΣ ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΟΣ !
και φυσικά, που θα συχεχίσεις να προσπαθείς !
Α! Ξέχασα κάτι πολύ σημαντικό..
Να είσα προσεχτικός, γιατί υπάρχουν πολλοί που σε περιτριγυρίζουν με στόχο να τη βλάψουν , γιατι η δική τους είναι τόσο μικρή που μόνο αν στην πληγώσουν θα έχουν περισσότερη, και τότε θα νομίζουν ότι είναι χαρούμενοι !Γι’ αυτό μην τους αφήνεις να το κάνουν ! Προστάτεψέ την ! Μην αφήσεις κανένα να την πληγώσει ! Βοήθησέ τους να κάνουν κι εκείνοι , και τότε θα είναι κι εκείνοι ευτυχισμένοι, και θα σου δώσουν κι εκείνοι ελπίδες  Και τότε θα μεγαλώσουν οι ελπίδες ΣΑΣ . Τότε θα λέγεστε ΦΙΛΟΙ.
Ελπίζω να σας άρεσε,