Και αυτό ηταν. Δευτέρα μεσημέρι μετά το σχολείο, λούτσα απ΄ τον ιδρώτα του τρεχάματος, τσίμα-τσίμα πρόλαβα ανοιχτό το βιβλιοπωλείο. Μπαίνω μέσα. Κατευθύνομαι προς το ταμείο και αντικρίζω την υπάλληλο
- Για τη συναυλία ήρθατε?
- Μα φυσικά.
Ανάσα για να ηρεμήσω. Τικ τοκ τικ τοκ....ασταματητος ο χτύπος ξανά και ξανά.
- Για αρένα παρακαλώ.
Και ΝΑΙ !!! ΝΑΙ ΝΑΙ ΝΑΙ ! Επιτέλους έγινε ΔΙΚΟ ΜΟΥ! Επιτέλους ! Ενα απ΄τα τελευταια εισητήρια της συναυλίας τώρα πια μου ανήκει! Σε λιγότερο από 10 ώρες θα βρίσκομαι σ΄αυτή τη μαγευτικά συναυλία χορεύοντας το ρυθμό της μουσικης...
[21:56] Εφτασε η μεγάλη στιγμή. Βγαίνω απ΄ το αυτοκίνητο και κατευθύνομαι προς το στάδιο. Ο ήχος στο φουλ, ξεσηκώνει ακόμη κι όσους βρίσκονται ακόμη στην είσοδο. Τελευταίος έλεγχος για εισιτήριο, και ΝΑΙ βρίσκομαι στην αρένα. Η συναυλία εχει μόλις αρχίσει ( εδω και κανα 20λεπτο), και το αγαπημένο συγκρότημα βρίσκεται στην πίστα, στη μέση ενός πολύ όμορφου τραγουδιού, "χρυσόψαρα", ενω το σταδιο εχεί πλυμμυρισει απο μικρους και μεγαλους θαυμαστες της καλης μουσικης. Ολοι συγκεντρωμενοι εκει, στην ηχω της μουσικης. Προχωρω μες το πληθος, και τελικά βρίσκω ενα μερος ωστε να φαινονται στη σκηνη. Αφήνομαι. Τώρα πια δεν είμαι στη γη, ταξιδεύω. Όχι μόνο εγώ, ολοκληρο το κοινό ταξιδευει. Ταξιδεύουμε όλοι μαζι στο ίδιο καράβι, τη μαγεία της μουσικής. Οδηγός ο Πλιατσικας, μας ταξιδευει με τα τραγουδια τους. Τα περισσότερα μου ήταν άγνωστα, αλλά το καθ΄ ένα έχει μια ξεχωριστή αύρα, σε γαληνεύει. Ανόητεσ αγάπες, ανόητα φιλιά, λόγια λόγια λόγια, λόγια ψεύτικα . Ενα πραγματικα υπεροχο τραγουδι που μαγεψε το κοινο. Ακολούθησαν πολλά τραγουδια ακομα. At last, το αποκορύφωμα, αν θα μπορουσα τον κοσμο να αλλαζα, θα ξαναεβαφα γαλαζια τη θαλασσα.. ολοι αγκαλιασμενοι τραγουδουν. Τα μάτια καρφωμένα στην πίστα, οι αναπτηρες χορεύουν ρυθμικα, το πλήθος αποθεωνει το θεϊκό αυτο συγκρότημα. Παρασύρεται σ΄αυτό το ατελείωτο ταξίδι..
[12:06] Και οι συναυλία σιγά-σιγά φτάνει στο τέλος της..Αλλοι ζητωκραυγαζουν, ενω στο βάθος ακούς πολλους να φωναζουν "κι άλλο κι αλλο" .Δειλα δειλα αποχωρουμε χορευοντας το ξεσηκωτικό ΜΑ ΔΕ ΘΑ ΔΑΚΡΥΣΩ ΠΙΑ ΓΙΑ ΣΕΝΑΑΑ ..
Τέλος. Η πρωτη μου συναυλία έφτασε στο τέλος της. Εφχαριστουμε που υπαρχετε! ΠΥΞ ΛΑΞ <3
καλημέρα,
moonlight traveller
*every single night, I'll be sitting high in the sky, taking care of you. You'll never be alone as long as I live. E *
- Για τη συναυλία ήρθατε?
- Μα φυσικά.
Ανάσα για να ηρεμήσω. Τικ τοκ τικ τοκ....ασταματητος ο χτύπος ξανά και ξανά.
- Για αρένα παρακαλώ.
Και ΝΑΙ !!! ΝΑΙ ΝΑΙ ΝΑΙ ! Επιτέλους έγινε ΔΙΚΟ ΜΟΥ! Επιτέλους ! Ενα απ΄τα τελευταια εισητήρια της συναυλίας τώρα πια μου ανήκει! Σε λιγότερο από 10 ώρες θα βρίσκομαι σ΄αυτή τη μαγευτικά συναυλία χορεύοντας το ρυθμό της μουσικης...
[21:56] Εφτασε η μεγάλη στιγμή. Βγαίνω απ΄ το αυτοκίνητο και κατευθύνομαι προς το στάδιο. Ο ήχος στο φουλ, ξεσηκώνει ακόμη κι όσους βρίσκονται ακόμη στην είσοδο. Τελευταίος έλεγχος για εισιτήριο, και ΝΑΙ βρίσκομαι στην αρένα. Η συναυλία εχει μόλις αρχίσει ( εδω και κανα 20λεπτο), και το αγαπημένο συγκρότημα βρίσκεται στην πίστα, στη μέση ενός πολύ όμορφου τραγουδιού, "χρυσόψαρα", ενω το σταδιο εχεί πλυμμυρισει απο μικρους και μεγαλους θαυμαστες της καλης μουσικης. Ολοι συγκεντρωμενοι εκει, στην ηχω της μουσικης. Προχωρω μες το πληθος, και τελικά βρίσκω ενα μερος ωστε να φαινονται στη σκηνη. Αφήνομαι. Τώρα πια δεν είμαι στη γη, ταξιδεύω. Όχι μόνο εγώ, ολοκληρο το κοινό ταξιδευει. Ταξιδεύουμε όλοι μαζι στο ίδιο καράβι, τη μαγεία της μουσικής. Οδηγός ο Πλιατσικας, μας ταξιδευει με τα τραγουδια τους. Τα περισσότερα μου ήταν άγνωστα, αλλά το καθ΄ ένα έχει μια ξεχωριστή αύρα, σε γαληνεύει. Ανόητεσ αγάπες, ανόητα φιλιά, λόγια λόγια λόγια, λόγια ψεύτικα . Ενα πραγματικα υπεροχο τραγουδι που μαγεψε το κοινο. Ακολούθησαν πολλά τραγουδια ακομα. At last, το αποκορύφωμα, αν θα μπορουσα τον κοσμο να αλλαζα, θα ξαναεβαφα γαλαζια τη θαλασσα.. ολοι αγκαλιασμενοι τραγουδουν. Τα μάτια καρφωμένα στην πίστα, οι αναπτηρες χορεύουν ρυθμικα, το πλήθος αποθεωνει το θεϊκό αυτο συγκρότημα. Παρασύρεται σ΄αυτό το ατελείωτο ταξίδι..
[12:06] Και οι συναυλία σιγά-σιγά φτάνει στο τέλος της..Αλλοι ζητωκραυγαζουν, ενω στο βάθος ακούς πολλους να φωναζουν "κι άλλο κι αλλο" .Δειλα δειλα αποχωρουμε χορευοντας το ξεσηκωτικό ΜΑ ΔΕ ΘΑ ΔΑΚΡΥΣΩ ΠΙΑ ΓΙΑ ΣΕΝΑΑΑ ..
Τέλος. Η πρωτη μου συναυλία έφτασε στο τέλος της. Εφχαριστουμε που υπαρχετε! ΠΥΞ ΛΑΞ <3
καλημέρα,
moonlight traveller
*every single night, I'll be sitting high in the sky, taking care of you. You'll never be alone as long as I live. E *
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου