ΤΟ ΠΑΡΑΔΟΞΟ

Περίεργο πράγμα οι σχέσεις. Οι ερωτικές. Καλά γενικά οι σχέσεις, αλλά γι αυτές θα μιλήσουμε. Δηλαδή, γνωρίζεις έναν άνθρωπο και λες, αυτόν θέλω. Ή δεν το λες. Ή δεν τον θες. Αλλά μετά τον θες. Δηλαδή, στην αρχή δεν τον θές αλλά αυτός σε θέλει και σε κάνει να τον θες. Ή δεν θέλει κανείς κανέναν, αλλά μετά θέλεστε. Τέλοσπάντων, σε όλες τις περιπτώσεις καταλήγουμε στο σεξ. Και μετά σε κάτι πιο δυνατό, ίσως. 

Το συμπέρασμα είναι ότι γνωρίζεις έναν άνθρωπο απ΄το μηδέν, και τελικά σε ελάχιστο χρόνο καταλήγεις να οργανώνεις τη βραχυπρόθεσμη καθημερινότητά σου μαζί του, με την ελπίδα ότι θα μπορούσε και μακροπρόθεσμ. Λογικό. Αυτό συμβαίνει ανέκαθεν, αλλά σε αυτήν την περίπτωση εντοπίζουμε ένα παράδοξο.

-ΤΟ ΠΑΡΑΔΟΞΟ-

Το παράδοξο είναι ότι αφού αποφασίσεις ότι ¨αποτυπώνεις¨ σε αυτόν τον άνθρωπο, σχεδόν ξαφνικά περνάς πάρα πολύ συμπιεσμένο χρόνο μαζί του, και τελικά φεύγει, ή δεν φεύγει,ή φεύγεις εσύ. Και μετά που φεύγει, ψάχνεις κάποιον άλλον να τον αντικαταστήσει, να καλύψει το κενό. Αλλά αυτός ο άλλος οφείλει να έχει ένα συγκεκριμένο προσόν-χαρακτηριστικό, εκτός τω άλλων,. Για να περάσει στα προκριματικά, πρέπει να διεγείρει το σεξουαλικό σου ενδιαφέρον. Θα είναι το άτομο που, πρώτα απ΄όλα, θα σου καλύπτει την ανάγκη για σεξ. Γιατί όμως σε κανένα άλλο περιβάλλον, φιλικό οικογενειακό ή και οποιοδήποτε άλλο, δεν υπάρχει τόση αφιέρωση χρόνου; Δεν κοιμάστε και ξυπνάτε μαζί. Δηλαδή, μπορεί και να τύχει, αλλά δεν είναι ο κανόνας. Αυτός που θα μοιράζεστε κατ΄εξακολούθηση το σπίτι και το κρεβάτι σου, και τη στοργή σου και την ψυχή σου, θα είναι ο ερωτικός σου σύντροφος. Αυτός που θα σου προσφέρει το σεξ. 

Τελικά, περίεργες οι σχέσεις, αλλά ακόμα πιο περίεργο το σεξ. Γιατί άραγε δεν μπορείς να διανοηθείς τη ζωή σου χωρίς κάποιον σύντροφο στο σεξ; Έναν σύντροφο κάθε στιγμή, όχι απαραίτητα μόνιμο. Ακόμη κι όταν είσαι στο ψάξιμο, μοιράζεσαι με τους κοντινούς σου την ανάγκη αυτή. Με ανθρώπους που αγαπάς και σου στέκονται στη μισή σου ζωή, ή και ολόκληρη. Και συζητάτε για τον άνθρωπο που δεν έχεις ακόμα γνωρίσει, και μοιράζεσαι ότι θες να γνωρίσεις και να του δώσεις αγάπη. Δηλαδή, η φιλικήκαι οικογενειακή και κάθε λογής αγάπης που προσλαμβάνεις δεν σου αρκεί. Νιώθεις την επιθυμία να δώσεις παραπάνω αγάπη σε κάποιον που δεν έχεις καν γνωρίσει. Και ξαφνικά όταν τον βρείς, όλοι στη ζωή σου γίνονται κομπάρσοι.  Περίεργο πράγμα, αν το σκεφτείς. 

Τελειώνει η μύτη του μολυβιού, (ναι, πρώτα πέφτει το μολύβι και μετά το πισι) . Αρκετά για σήμερα. 

Food 4 thought.